EINDHOVEN - Na zestig jaar stopt Hans Kronenburg met de koorzang. Nou ja, in georganiseerd verband. Dat wil zeggen: in Nederland.
Op zijn 68e heeft hij het te druk om zich verplicht te voelen elke week
repetities te leiden. Zaterdag neemt hij afscheid als dirigent van het Dietsch
Vocaal Ensemble, met een uitvoering van het requiem van Joan Cererols, om drie
uur in de Eindhovense Sint Catharinakerk.
Zoals veel Stratumse jongens heeft ook Hans Kronenburg zijn liefde voor het
zingen te danken aan het Tivolikoor van pater Smulders. "Die had een groot
gevoel voor het meerstemmig zingen", vertelt Kronenburg.
" En zeker ook voor theater. Stel je eens voor hoe dat voor een achtjarige
was, mogen zingen in de Messe des morts van Campra, wat een barok! En we
zongen in de Sint Pieter in Rome. Juist toen Paus Pius XII op zijn draagstoel
werd binnengedragen, liet Smulders ons losbarsten. De paus draaide zich naar
ons om en nam meteen het dirigeren over."
Die begeestering is de Eindhovenaar nooit meer kwijtgeraakt. Hij wilde graag
in de muziek zijn brood verdienen, maar zijn ouders vonden dat hij een vak
moest leren.
Al tijdens de studie aan de kweekschool dirigeerde hij als achttienjarige het
koor van de Sint Gerarduskerk en korte tijd later nam hij het initiatief tot
het vocaal dubbelkwartet Arti Vocali. Net als later bij het 'Dietsch' beleefde
daar hij een groot plezier in de mogelijkheden om met acht geschoolde stemmen
vrijwel hetzelfde te kunnen als een groot koor. Zingen en dirigeren lopen als
rode draad door zijn leven, maar ook bespeelde hij dertig jaar lang elke
vrijdag de beiaard van de Sint Petruskerk in Boxtel en volgt hij lessen om
oude muziek te vertolken op trombone. Als dirigent en beiaardier is het nu
genoeg geweest. Maar als Kronenburg met zijn vrouw in hun geliefde dorp
Désaignes in de Franse Ardèche vertoeven, klimt hij zondags nog graag achter
het kerkorgel.
"Ook mijn studie Italiaans en onze bezoeken aan mijn zoon in Zuid-Afrika
beperken me te veel om in Eindhoven nog verplichtingen te hebben. Ik zou het
ensemble te kort doen."
Maar het zingen laat hij niet los. Zo haalt hij jaarlijks Nederlandse zangers
naar de Middeleeuwse dag in Désaignes en droomt hij om ooit nog eens opnieuw
de ontroerende opera The Nightvisitors van Carlo Menotti te kunnen opvoeren.